"Help, mijn hond is onbereikbaar!" – Wat er echt aan de hand is (en wat je eraan kunt doen)

Tijdens trainingen zie ik het regelmatig gebeuren: honden die compleet onbereikbaar zijn voor hun eigenaar. Ze lijken niets meer te horen, reageren niet op hun naam, en alles wat je probeert – lokken met voer, roepen, zelfs weglopen – lijkt volkomen zinloos. Je hond zit dan in zijn eigen wereld, en heeft maar één doel voor ogen: datgene waar hij op gefocust is.

Voor veel hondeneigenaren is dit herkenbaar. Thuis of in een rustige omgeving gaat het prima, maar zodra er een andere hond, een fietser of een vogel in beeld komt, ben jij als eigenaar ineens onzichtbaar. Je merkt dat dit jou ook frustratie geeft, je ziet alleen nog maar wat niet lukt, en geeft de hond de schuld...

Hoe komt dat? En belangrijker nog: wat kun je eraan doen?
 

 Overprikkeling en triggerstacking

Een hond die te veel prikkels op een dag krijgt, raakt overprikkeld. Dat kan zijn door geluiden, geuren, drukke wandelingen, of sociale interacties. Al die prikkels stapelen zich op – dit noemen we triggerstacking. Op een bepaald punt is de emmer vol, en dan zie je vaak een plotselinge “explosie” van gedrag: trekken, blaffen, uitvallen of juist bevriezen. En vooral: hij hoort jou niet meer.

 Het instinct neemt het over

Soms neemt het oerinstinct het gewoon over. Denk aan een jachthond die een haas spot, of een reu die een loops teefje ruikt. Op dat moment werkt geen enkele cue meer – tenzij je daar bewust op getraind hebt. Je hond wordt dan letterlijk ‘gekaapt’ door zijn biologie. Houd ook rekening met de rasgebonden eigenschappen van het ras of mix van jouw hond.

 Te veel vragen, te snel

Een veelgemaakte fout is om thuis weinig te oefenen, en dan in een drukke groepsles ineens van alles te verwachten. Maar zonder opbouw kan je hond niet slagen. Gedrag moet eerst in een rustige omgeving aangeleerd en herhaald worden, voordat je het in moeilijkere situaties kunt toepassen. Men legt de lat dikwijls veel te hoog voor de hond. Toon begrip in de snelheid hoe de hond leert.

 Te weinig herhaling in lage prikkelomgevingen

Een hond leert in stappen. Wat thuis lukt, lukt buiten nog lang niet automatisch. Elke nieuwe omgeving is voor een hond een compleet nieuwe leeromgeving. Als een cue (zoals “hier” of “kijk eens”) nog niet stevig staat, is het logisch dat je hond in een spannende situatie afhaakt. Start met een nieuwe oefening altijd op een rustige, prikkelvrije plek. 

 Wat kun je doen als je hond onbereikbaar is?

 Terug naar de basis

Ga terug naar het moment waarop je hond jou nog wél kon horen. Was dat thuis in de tuin? Of op een rustig veldje? Oefen daar opnieuw, en bouw de afleiding stap voor stap op.

Werk vanuit rust – bij hond én bij jezelf

Jouw stemming heeft direct invloed op je hond. Als jij gefrustreerd of gespannen bent, voelt je hond dat. Rust, geduld en vertrouwen zijn essentieel. Trainen vanuit stress zorgt voor miscommunicatie, en vaak zelfs een versterking van het ongewenste gedrag. Sluit elke training sessie positief af, dit blijft bij beide hangen in het geheugen.

Splits het leerproces op. Vraag bijvoorbeeld eerst om oogcontact op vijf meter of soms zelfs tien meter afstand van een andere hond, en beloon dat. Gaat dat goed? Dan pas een halve meter dichterbij. Verwacht niet meteen perfect gedrag in lastige situaties. Werk in kleine stappen.

 Geef je hond voldoende rust

Rust is geen luxe – het is essentieel voor gedragsverwerking. Een hond heeft per dag zo'n 16-18 uur slaap nodig.
Zonder voldoende herstelmomenten raakt je hond overbelast, en wordt zijn gedrag onvoorspelbaarder. Zorg voor een prikkelvrije plek waar hij echt kan ontspannen.
 

Voordat een hond "uitvalt" of onbereikbaar wordt, geeft hij vaak subtiele signalen af:

• Wegkijken

• Tongelen (kort over de neus likken)

• Hijgen (zonder fysieke inspanning)

• Bevriezen of juist heel druk worden

• Geen contact meer maken

Door deze signalen te herkennen, kun je op tijd ingrijpen en je training aanpassen.
 

Een hond die onbereikbaar lijkt, is niet ‘koppig’ of ‘dominant’ – hij zit gewoon over zijn grens. Of het nu door prikkels, instinct of een gebrek aan opbouw komt, jij kunt hem helpen door rust, structuur en kleine stapjes. Ga terug naar waar het wél lukt, bouw opnieuw op en werk aan jullie samenwerking.

Geduld, observatie en consistentie zijn de sleutel. En onthoud: samen trainen is geen strijd, maar een samenwerking.

Wil je begeleiding bij het opbouwen van meer focus bij je hond, of leren hoe je omgaat met prikkels en overprikkeling?
Neem gerust contact op voor een persoonlijke trainingssessie of advies op maat.

Saskia