De kracht van stilte tijdens de training.
Tijdens de lessen die ik geef, zie ik het vaak gebeuren. Goedbedoelde, enthousiaste hondeneigenaren die zoveel tegelijk proberen over te brengen op hun hond. Er wordt veel gepraat, herhaald, gewezen, aangeraakt. Soms zelfs allemaal tegelijk.
De hond kijkt wat onzeker, soms zelfs weg. Niet omdat hij ‘ongehoorzaam’ is, maar omdat hij overspoeld wordt. Te veel prikkels, te veel ruis.
En daardoor mist hij de kern van wat we eigenlijk van hem vragen.
Ik herken het ook van mezelf, vroeger. Die drang om de hond te helpen, om het juiste gedrag nu te zien, om dan gelijk een beloning, een aai, of een koekje en dan nog eens herhalen wat hij net goed deed. Maar inmiddels weet ik beter: in training is minder vaak meer.
Ook geeft dit uiteindelijk veel meer rust en een betere concentratie. Zo belangrijk om de trainingsessie te stoppen als het heel goed gaat.
Wacht niet totdat de motivatie gaat zakken door te veel en te vaak herhalen, juist het laatste wat je doet blijft goed hangen in het geheugen!
Teveel vragen van jouw hond schept juist meer afstand, houd het leuk, simpel en kort, en stop op tijd!
Stilte is geen leegte, het is ruimte om te leren
Wanneer we minder zeggen, ontstaat er iets bijzonders. Er komt rust. Duidelijkheid. Je hond krijgt de kans om zelf te denken.
Zeg het commando één keer. Wacht. Geef hem de tijd om het te verwerken. Reageert hij goed?
Markeer dát moment met een clicker of een helder, rustig uitgesproken markeerwoord, zoals “Yes!” of “Top”. Dát is het leermoment.
Pas daarna volgt de beloning. En die mag best rustig gegeven worden, zonder overmatig gejuich of veel aanraking. Juist dat kan voor sommige honden teveel zijn. Wat als we het belonen puur houden? Een koekje, een glimlach, een kort “goed zo”. Niet steeds meer willen toevoegen, maar bewust minder doen.
Niet blijven herhalen. Niet trekken. Niet duwen.
Vaak zie ik mensen herhalen wat ze willen: “Zit, zit, zit… kom op, zit nou!” Maar stel je voor dat iemand tegen jou zegt: “Ga zitten” en meteen daarna nog zes keer. Dan weet je op een gegeven moment niet meer wanneer je nou echt moest luisteren.
Door steeds te herhalen, leren honden juist dat het niet nodig is om meteen te reageren. Eén keer duidelijk zeggen. En dan vertrouwen hebben dat hij het kan.
En ook fysiek: we raken de hond vaak aan om te helpen, of we wijzen waar hij moet zijn. Maar juist dat zorgt voor verwarring, of te veel opwinding.
Laat de hond zijn werk doen. Geef hem de ruimte.
Kijk naar wat goed gaat, en beloon dát
Als we stoppen met corrigeren wat fout gaat, en juist aandacht geven aan wat goed gaat, ontstaat er een hele andere energie. Je hond leert: dit gedrag levert iets op. En dat geeft hem zelfvertrouwen.
Trainen wordt dan geen “gehoorzaamheidsles”, maar een samenwerking. Jullie worden een team.
Minder ruis, meer verbinding
Dus mijn uitnodiging voor jou: probeer het eens. In stilte. Zeg minder, kijk meer. Herhaal niet. Markeer wat goed gaat. En beloon met rust.
Je zult merken: je hond gaat niet minder doen, hij gaat juist méér voor je doen. Omdat hij je eindelijk echt kan horen.
Wil je graag meer verbindin en onderling begrip? Neem dan eens contact op, dan gaan we samen aan de slag!
Saskia
#balans #privelessen #hondentraining #rustindetraining #clickertraining #luisternaarjehond #bewusttrainen #minderispmeer
Reageer