Angst voor honden

---

Angst voor honden…

In Nederland wonen ruim 1,5 miljoen honden, dat zijn er best veel. Erg leuk als je van honden houd.
Als je bang bent voor honden is het een stuk minder leuk. Je kan er niet omheen, honden zijn overal, ze horen bij onze samenleving.
Het kan er zelfs voor zorgen dat je niet meer op bezoek durft bij mensen waar een hond woont.
Een wandeling in het bos of door een park is ondenkbaar, stel dat er een hond losloopt.
Op straat ben je constant alert, want de kans is groot dat je een hond tegenkomt.

Angst voor honden komt heel vaak voor, en wordt vaak onderschat door de omgeving van de angstige persoon. Meer kennis over dit onderwerp zal ook tot meer begrip leiden.

Zeg dus nooit tegen een angstig persoon dat een hond nooit NIETS doet, dat is niet juist, een hond doet namelijk altijd wel iets. Denk aan op jou aflopen, aan jou ruiken, tegen jou opspringen, tegen jou blaffen, of aan je hand likken en blij zijn om te willen begroeten.
Alleen dus al zijn aanwezigheid maakt dat hij iets doet, want hij is er gewoon. En dit kan voor iemand met angst voor honden al teveel zijn.

Honden lopen bij een ontmoeting met elkaar altijd met een boogje naar elkaar toe. Dit is beleefd gedrag. Vaak draaien ze ook nog het hoofd weg om de andere hond aan te geven dat ze goede bedoelingen hebben.
Dit is ook 1 van de redenen dat aangelijnde honden op straat ook soms naar elkaar blaffen. De individuele afstand is dan niet groot genoeg. Er wordt vaak recht op elkaar afgelopen.

Als je dus bang voor honden bent, kun je deze techniek dus mooi toepassen. Komt er een hond je tegemoet lopen, dan ga je er met een beleefde boog omheen. Kijk hem dan niet strak in de ogen, en draai als het kan, je hoofd zijwaarts van de hond weg. Hiermee geef je aan dat je geen conflict wilt, en jij kan de hond rustig en veilig passeren. Je zult zien dat de hond ook op deze manier veel minder de neiging heeft om contact te maken.

Verdiep je in de lichaamstaal van de hond als je angst hebt, zo leer je de hond steeds beter begrijpen. Op deze manier wordt de hond in zijn doen en laten voorspelbaarder en krijg je kaders aangereikt waarin je de hond steeds beter kan plaatsen.
Wist je dat hijgen ook hoort bij de signalen die honden afgeven om met elkaar (en met ons) te communiceren?
Een hond kan hijgen omdat hij het warm heeft, of omdat hij net hard gerend of gespeelt heeft.
Maar hijgen kan ook een stresssignaal zijn. Bv. Op een moment dat hij een bepaalde situatie erg spannend vind, denk aan de wachtkamer van de dierenarts. Of hij ervaart te veel prikkels, of weet zich even geen raad met een ander. Dan kan hij dus ook gaan hijgen.
Eigenlijk zegt hij : help! ik vind het op dit moment allemaal teveel, of ik snap er niets van. Of ik heb behoefte aan rust.
Tuurlijk kijk je naar het totaal plaatje van de hond, hoe is de lichaamshouding? En hoe is de stand van de oren en staart? Hangt de tong lang en ontspannen uit de bek?  Ook kijk je naar de omgeving waar je bent, is het echt te warm? Of juist niet? Is er veel afleiding en drukte? Of is het juist rustig?
Zo leer je zelf stapsgewijs naar de hond te kijken, en tot een realistische inschatting te komen wat de hond daadwerkelijk zegt, en hoe hij zich voelt op dat moment.

Het is dus erg belangrijk om goed te leren kijken wat de hond doet en laat zien. Zorg er voor dat je ze niet constant recht in de ogen kijkt. Honden doen dit ook niet als ze met elkaar in contact willen komen. Ze kijken elkaar niet rechtstreeks aan. (Dit is in hun taal een uitnodiging tot spel of confrontatie) Je kijkt als het ware langs de hond heen.

Honden blaffen, dat is een feit. Velen die bang zijn voor honden vinden blaffen vreselijk! Het is dus van belang dat je weet waarom een hond eigenlijk blaft.
Kennis over iets engs, geeft je dus meer begrip en macht over je eigen angst.
Ook het uitgebreid snuffelen wat honden doen bij een kennismaking wordt door velen als vervelend, of spannend gevonden.
Waarom doen honden dit nu?
Ze komen niet gelijk bij je om te knuffelen, maar juist om eerst te snuffelen. Ze willen informatie wie jij bent. Dat doen ze dus via de hondenneus.

Als een kind erg angstig is, richt het zich tot de ouders. Dus wanneer je een kind hebt wat honden heel erg spannend vind, en het komt bij jou, help hem of haar dan ter alle tijde! En nee, je treed niet angstbevestigend op, je helpt juist door steun te bieden. En ja, soms hoort optillen daar bij.
Je maakt de angst zo niet erger. Angst verlamt, en angst maakt onzeker.
Dus wil je kind zich achter jou verstoppen, of wil het graag opgetild worden, doe het dan!
Zorg dat het kind de afstand van de hond kan vergroten, en jou bescherming voelt. Dat kleine stukje controle over de situatie zijn de eerste kleine stapjes in het overwinnen van de angst.
Het maakt dat hij of zij zich uit de verlammende greep van angst kan stappen. Het kind kan zien en ervaren wat er gebeurt, in de veiligheid van jou aanwezigheid.
Vraag dus waar behoefte aan is, Wil het kind dat de de hand vasthoud? Wil hij of zij dat je er tussen gaat staan? Prima! Zorg dat de regie over de situatie in hun handen ligt. Dit kan tot grote stappen leiden.
Dus, aai hem maar, hij doet niets! Maar wil diegene die angst heeft dit wel? Angst of spanning is er in heel veel varianten. Houd hier rekening mee, voor zowel de mens als de hond. Honden voelen de angst en onzekerheid direct. Respecteer hier dus de grenzen van beide.

Ik ben voor mijn opleiding bij Dogswork bezig met het inzetten van honden voor verschillende doelen.
1 ervan is het helpen bij angst voor honden. Ben jij zelf bang voor honden? Of ken je iemand die in het dagelijks leven zich beperkt voelt door de aanwezigheid van een hond?
Neem dan eens contact op, dan gaan Uba en ik bekijken wat wij voor jullie kunnen betekenen.

Saskia en Uba